Luister gratis naar onze meditaties op 
‘Ik wil beter worden in leren voelen’ is iets wat ik veel hoor in mijn praktijk. Maar hoe doe je dit nu? Hieronder bied ik je een stappenplan om zelf te oefenen om dichter bij je gevoel te komen. Zet dit vooral in wanneer je voelt dat jij in je hoofd ‘vast’ dreigt te raken.
Veel mensen voelen niet veel vrijheid om zelf over hun gevoel te beginnen. Zo kroppen ze hun gevoel op. Misschien mocht of kon er vroeger bij je ouders thuis je gevoel niet zijn? Wellicht werd er niet over gepraat of werden er geen diepgaandere vragen gesteld? Maar als je er niet over praat, dan betekent het nog niet dat het er niet is. Plus als je gevoelens wegstopt en dit wordt steeds meer en meer je patroon, dan wordt het alleen maar groter.
Gevoelens zijn je raadgevers. Ze vertellen je hoe het écht met je gaat. Je lichaam is daarbij ontzettend eerlijk. Het geeft je precies aan hoe het werkelijk met je gaat op dit moment. Niet altijd fijn, wel heel puur.
Stress en emoties zitten niet in je hoofd, die zijn vooral opgeslagen in je lijf. Bewust en onbewust zijn er allerlei emoties opgeslagen in je lichaam. Vooral als er dingen hebben gespeeld die te spannend waren.
Wie weet zijn we als kind geraakt en heeft dit pijn gedaan. Vaak duwen we dit onbewust weg uit zelfbescherming. Deze overlevingspatronen kunnen nuttig zijn. Alleen wanneer dit voor langere duur vast blijft zitten en we ook in tijden van chronische stress, een ingrijpend verlies of andere gebeurtenis komen, kan ditzelfde patroon binnen in jezelf ervoor zorgen dat je vast komt zitten.
Veel spierspanning, innerlijke conflicten, twijfel, negativiteit en lichamelijke klachten zijn dan het gevolg.
Onze ratio heeft heel sterk de neiging onaangename gevoelens te willen vermijden of wegdrukken. Daarmee hou je onbewust het échte voelen en de verwerking tegen. Een heel natuurlijk iets wat je ratio doet, een mooi beschermingsmechanisme. Alleen helaas eentje die je niet gaat helpen. De uitdaging is je oké of zelfs vertrouwd te gaan voelen met iets wat onaangenaam aanvoelt.
Hieronder een oefening waar jij mee mag gaan starten.
Sluit je ogen. Open per stap weer even om te zien wat je per stap kunt doen. Met je ogen gesloten kun je altijd gemakkelijker bij je gevoel komen.
Ga er echt even voor stil staan en zitten. Voel maar in je gehele lichaam. Waar voel je nu spanning in je lijf?
In plaats van te analyseren, te onderzoeken en bekritiseren zeg je simpelweg: ‘hallo, ik voel je en weet dat je er bent. Je bent welkom’. Op een vriendelijke, accepterende manier blijf je dan even bij dit gevoel.
Dit mag ook een zin of beeld zijn als dit als vanzelf omhoog komt. Voel maar wat dit met je lichaam doet. Blijf hierin nieuwsgierig. Bekijk het vanuit het perspectief van het gevoel zelf: ‘het is boos’ (of: een deel van mij is boos) in plaats van ‘ik voel me kwaad of boos’.
Dan ontvouwt zich steeds meer wat het gevoel je ‘wil vertellen’. Luister maar naar wat het je wil vertellen. Je kan jezelf daarbij helpen met vragen als: hoe komt het, dat het me zo (boos, bang, zwaar) maakt? Wat zou ik mezelf op dit moment toewensen? Wat heb ik nodig?
Blijf erbij totdat het je echt raakt. Dat merk je aan een emotie die zich laat zien, een zucht of een gevoel in je lichaam van meer ontspanning.
Als laatste laat je het gevoel weten dat je het hebt ontvangen en gehoord. Een dank je wel naar je gevoel toe, vanuit liefdevolle acceptatie.
Wellicht dat je er daarna, als jij je ogen weer opent, er nog wat over op kunt schrijven. Op die manier werkt het mooi door.
